Da Biddaloca
di Franciscu Carlini
Insaras
Mi dd’at nau su stori
chi candu s’arrocca
s’at a furriai a zùccuru
e de totu s’ortigu
nd’ant a fai dinai,
insaras su mundu
at a podi mudai.
S’ortigu s’ortigu,
candu pisittu a cani
at a essi che amigu
e sa genti a pei
in mari at a passai,
insaras su mundu
at a podi mudai.
Sa genti sa genti a pei,
candu rei lioni
s’at a fùrriai a brebei
e gopai tostoinu
s’at a poni a baddai,
insaras su mundu
at a podi mudai.
Su tostoinu su tostoinu
candu de s’aqua
nd’at essì su binu
e finas in s’ierru
ant a binnennai,
insaras su mundu
at a podi mudai.
In s’ierru in s’ierru,
candu sa cera
at a essi che ferru
e su marroni a solu
s’at a poni marrai,
insaras su mundu
at a podi mudai.
Su marroni su marroni
po marrai sa terra,
candu interrada
at a essi sa guerra
e in paxi eus a cantai,
insaras su mundu
at a podi mudai.